اصلا حوصله هیچ دوستی رو ندارم
از همه شون یه جورایی ناراحتم
چه اونی که از بچه گی باهاش دوستم چه اونی که تو محل کار باهاش دوست شدم
حرصم میگیره از اینکه هر کاری از دستم بر اومده براشون انجام دادن ولی به جاش اونا.......
فعلا خیلی عصبانیم خــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیلی
چهقدر سر بچه هام غر زدم
اصلا دلم نمیخواد دیگه سر کار هم برم
کار کنم که چی بشه
کی قدر میدونه آخه
هی تلاش کن ! که چی آخه
از دست همه عصبانیم
حتی از دست باتری سازی که ماشین رو پیشش بردم
اعصابم خـــــــــــــــــــــــــورده
خوب حق داری ادم یه جایی به خودش میاد و میبینه که ای بابا همه نارفیقن و فقط از ادم توقع دارن و موقعی که ادم بهشون احتیاج داره دورش نیستن حتی وقتی که کارش گیر میکنه کسی نمیاد بگه خرت به چند من خوب دیگه دنیا اینجوری شده به قول داداشم همه رو برای کارهات بخواه نه برای رفاقت رفیق دیگه پیدا نمیشه.... حالا هم عصبانیت بیا بیرون و سعی کن شاد باشی و با همه اون جوری که لیاقت دان برخورد کنی