میدانم که خدا دارد مرا در آتش رنج فرو میبرد. ضربات پتکی را که بر زندگی من وارد کرده،

 پذیرفته ام و گاهی به شدت احساس سرما میکنم،

 انگار فولادی باشم که از آبدیده شدن رنج میبرد.

 اما تنها چیزی که میخواهم این است: "خدای من، از کارت دست نکش، تا شکلی را که تو میخواهی، به خود بگیرم. با هر روشی که میپسندی، ادامه بده، هر مدت که لازم است، ادامه بده، اما هرگز مرا به کوه فولادهای بیفایده پرتاب نکن"

نظرات 2 + ارسال نظر
ج.ش. 1386/01/30 ساعت 08:44 ب.ظ

سلام
خیلی زیبا بود
راستی اینجا چرا گل نداره برا تقدیم کردن ؟

ج.ش. 1386/01/30 ساعت 08:45 ب.ظ

اما هرگز مرا به کوه فولادهای بیفایده پرتاب نکن"

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد